Soms komt het in één zin.  Kort, zakelijk, vriendelijk bedoeld.  “We hebben gekozen voor een andere kandidaat.”

Altijd druk, altijd aan.

Ik betrapte mezelf er deze week op dat ik steeds opnieuw op dezelfde soort filmpjes klikte. Filmpjes vol conflict. Dreiging. Macht. Niet omdat ik het leuk vond. Maar omdat iets in mij moest blijven kijken. Fascinatie, ja. Maar ook iets anders: een bijna automatische alertheid. Wat is dit? Waarom trekt het me zó?