Hoe ik leer om zacht verzet te plegen tegen verwachtingen
Meegesleurd worden
Soms voel ik me alsof ik word meegetrokken in een stroom van verwachtingen. Deadlines, afspraken, alles wat “moet”. En eerlijk gezegd: ook de druk die ik mezelf opleg omdat ik denk dat anderen al van alles van mij verwachten.
Het geeft me onrust. Alsof ik zichtbaar moet zijn met alles wat ik maak, en wel meteen.
Wat zacht verzet is
Wat ik leer, is dat zacht verzet niet gaat om hard vechten of met spandoeken de straat op. Het gaat erom dat ik mezelf niet langer laat meesleuren in dingen die me leegtrekken.
Voor mij zit dat in kleine keuzes:
- “nee” zeggen tegen iets dat ik niet trek
- mijn telefoon uitzetten om weer ademruimte te voelen
- een kop thee nemen in plaats van nóg iets af te vinken
- mezelf toestaan mijn eigen tempo te volgen, ook al lijkt de rest sneller te gaan
Verantwoordelijkheid als vrijheid
Verantwoordelijkheid nemen voelt soms zwaar. Maar ik ontdek dat het juist een vorm van vrijheid kan zijn.
Elke keer dat ik kies voor wat voor mij klopt, zeg ik eigenlijk: ik bepaal zelf hoe ik hiermee omga.
En dat is zacht verzet. Niet groot, niet luid, maar genoeg om mezelf eraan te herinneren: dit leven is van mij, en ik mag het op mijn manier doen.
Alles wat je hierboven leest is mijn waarheid — voor nu.
Misschien herken je iets, misschien denk je: hmm, nee. Helemaal goed.
Blijf vooral voelen wat voor jóu klopt. Jij bent je eigen beste wijsheidsbron.
En wil je jezelf vaker herinneren aan je eigen keuzes?
Kijk eens bij mijn schopkaartjes of reflectiekaartjes.
Of schrijf je in voor De Zachte Krant — een zacht schopje in je mailbox.
Reactie plaatsen
Reacties