En wat er gebeurt als je even niet meedoet
De onzichtbare lat
Je hoeft maar vijf minuten te scrollen op social media en je weet het weer:
Het leven hoort perfect te zijn.
Slank, succesvol, gelukkig — en het liefst ook nog spiritueel en rijk.
Een beetje stress? Hoort erbij.
Een strak lijf? Is discipline.
Een volle agenda? Is ambitie.
En als je niet verder komt in het leven? Dan ligt dat vast aan je mindset. Of je manifestatiekracht.
Dat is wat we vaak geloven.
De dagelijkse realiteit
Maar jouw werkelijkheid ziet er anders uit.
Je haalt de kinderen op. Je probeert iets voedzaams op tafel te zetten. Je houdt het huishouden min of meer leefbaar. En misschien werk je er ook nog naast.
En dan, eindelijk op de bank… voel je het:
Ik ben moe.
Niet alleen in je lijf, maar ook in je hoofd.
Moe van het vergelijken.
Van het gevoel dat je altijd tekortschiet.
Want hoe goed je ook je best doet… het lijkt nooit genoeg.
De stille druk
Het lastigste van dat ideaalbeeld is misschien wel dat niemand het hardop zegt — maar dat het overal is.
In reclame. In algoritmes. In gesprekken op het schoolplein.
En daardoor voelt het niet als een keuze.
Het voelt als een norm.
We denken dat het zo hóórt.
Dat er iets mis is met ons als we het niet bijbenen.
Als we het niet allemaal tegelijk kunnen.
Maar wat als…
Er eigenlijk niets mis is met jou?
Wat als er iets mis is met het beeld?
Wat als je even niet meedoet?
Wat als je je eigen norm bepaalt?
Wat als je niet alles hoeft te zijn — maar gewoon jezelf mag zijn?
Wat als je huis rommelig is, maar gevuld met liefde?
Wat als je lijf niet strak is, maar sterk genoeg om je te dragen?
Wat als je leven niet ‘volmaakt’ is, maar wel van jou?
Misschien is dat geen falen.
Misschien is dat vrijheid.
Een nieuwe trend
Stel je voor dat zacht leven weer normaal wordt.
Dat ruimte nemen geen luxe is, maar noodzaak.
Dat ‘goed genoeg’ écht genoeg is.
Misschien ben jij dan niet de uitzondering,
maar de voorloper van een nieuwe beweging.
Eentje waarin je niet hoeft te rennen om waardevol te zijn.
Waarin je niet hoeft te bewijzen dat je ertoe doet.
Waarin je alleen maar hoeft te zijn.
En dat… is meer dan genoeg.
Wil je liever praten dan scrollen?
Voel je je overweldigd door alles wat je ‘zou moeten’?
Misschien is het tijd voor een theepauze. Geen coachingstraject, geen zelfverbetering. Gewoon jij en ik, met een kop thee — en ruimte om even niet perfect te hoeven zijn.
Lees hier meer over Thee met mij
Reactie plaatsen
Reacties