Hoe ik merkte dat het tijd was om los te laten en hoe jij dat ook kunt herkennen
De druppel
Soms weet je ineens: nu is het genoeg.
Bij mij kwam dat besef gisteren, na een telefoontje met een lastige klant. Misschien waren het de rondvliegende hormonen, misschien de vermoeidheid (waarschijnlijk allebei) maar ik voelde: nú trek ik mijn grens.
En dus zei ik tegen mijn leidinggevende wat ik nodig had. Geen vage hints, geen beleefde omwegen. Gewoon duidelijk.
Dat gaf opluchting, maar ook… leegte. Alsof ik een plank in mijn hoofd had leeggehaald, maar nog niet wist wat ik ervoor terug moest zetten.
Opruimen in je hoofd én omgeving
Die leegte werkte door.
In mijn omgeving wilde ik ineens ook alles opruimen. Geen overbodige spullen meer, geen ballast. Terug naar minder, maar beter.
En toen zag ik dat dit ook gold voor mijn werk met Even voor mij.
Toen ik begon, waren brievenbuscadeautjes een groot onderdeel van mijn plan. Lief, zacht, leuk om te maken. Maar eerlijk? Het voelde nu voorbij.
En dat gebeurt niet alleen in werk of creativiteit. Het kan overal: in vriendschappen, gewoontes, spullen die je bewaart “voor het geval dat”… Soms merk je dat iets waar je ooit blij van werd, je nu vooral energie kost.
Hoe weet je dat het tijd is om iets los te laten?
Voor mij zijn er drie signalen:
- Je voelt weerstand – Je hebt er geen zin meer in, ook al voelde het ooit leuk.
- Het kost meer energie dan het oplevert – Je merkt dat je er moe of leeg van wordt.
- Je bent veranderd – Wat toen bij je paste, past nu niet meer bij wie je nu bent.
Van verzamelen naar kiezen
Misschien is dit gewoon hoe het werkt: eerst verzamel je, dan kies je.
En soms is kiezen niets anders dan loslaten zodat er ruimte komt voor iets nieuws dat wél bij je past.
Reactie plaatsen
Reacties