Voor als je voelt: dit is het niet… maar je weet nog niet wat dan wel.
Soms weet je het gewoon niet meer.
Niet wat je wil.
Niet waar je staat.
Niet waar het naartoe moet.
Je voelt vooral: dit is het niet, maar je kunt met geen mogelijkheid benoemen wat het dan wél is.
En ondertussen draait de wereld gewoon door.
Je werk gaat door. De dagen rijgen zich aaneen. De mensen om je heen lijken gewoon te weten wat ze doen.
En jij?
Jij voelt je vooral… stil vanbinnen. Alsof er even niets meer klopt.
De ongemakkelijke pauze
Er zit iets ongemakkelijks aan dat gevoel van niet-weten.
Alsof je stilvalt terwijl de rest verdergaat.
Alsof je achterloopt.
Alsof je “iets” zou moeten: helderheid, plannen, keuzes. Maar je hebt alleen maar mist.
En dus ga je zoeken.
Boeken, blogs, lijstjes.
Of je probeert het maar weer even weg te duwen — je hebt tenslotte genoeg te doen.
Maar hoe harder je duwt, hoe minder grip je hebt.
Wat als je het niet hóeft te weten?
Wat als je niet stuk bent, maar gewoon in een tussenruimte?
Wat als je niet moet versnellen, maar juist even mag vertragen?
Wat als je geen nieuw plan nodig hebt, maar een plek om te landen?
Soms is het niet-weten precies wat er nodig is om iets nieuws in jezelf de ruimte te geven.
Je hoeft dit niet alleen te doen
Misschien wil je er gewoon even over praten.
Zonder stappenplan.
Zonder advies.
Zonder oordeel.
Gewoon met iemand die luistert.
Die een paar vragen stelt.
Die het oké vindt dat je het even niet weet.
Je hoeft dit niet alleen te doen
Misschien wil je er gewoon even over praten.
Zonder stappenplan.
Zonder advies.
Zonder oordeel.
Gewoon met iemand die luistert.
Die een paar vragen stelt.
Die het oké vindt dat je het even niet weet.
Thee met mij
Als je voelt dat je dat soort gesprek kunt gebruiken —
Dan is er Thee met mij.
Een nuchter en warm gesprek, zonder haast.
Geen coachingstraject, geen oplossing. Gewoon tijd, aandacht en een kop thee.
Lees hier meer over Thee met mij
Reactie plaatsen
Reacties